Wormen

Wormen zijn parasitaire wormen waarvan de levensactiviteit plaatsvindt in het menselijk lichaam. Het resultaat is helminthiasis. Dit is een acute ziekte van chronische aard, die leidt tot een verzwakte immuniteit, schade aan inwendige organen, verstoring van hun functies en uitputting. Diagnostische methoden omvatten fecale analyse op de aanwezigheid van wormeieren, bloedkweek en sputumanalyse met behulp van een microscoop. Om de schade veroorzaakt door wormen aan inwendige organen te beoordelen, worden echografie, MRI en röntgenonderzoek gebruikt. De therapie wordt gekozen afhankelijk van het type parasiet.

Een ziekte veroorzaakt door parasieten - helminthiasis

Helminthiasis is een infectie veroorzaakt door wormen. Het komt heel vaak voor en wordt in de meeste landen aangetroffen, maar de overgrote meerderheid van de gevallen wordt geregistreerd in regio's met een warm klimaat en een hoge luchtvochtigheid.

Het risico op de ziekte bestaat op elke leeftijd, maar kinderen tussen de vijf en vijftien jaar worden het vaakst getroffen. Gedurende deze periode ontwikkelt het immuunsysteem zich nog steeds en is de zuurgraad van het maagsap lager dan bij volwassenen, dus de vernietiging van parasieten is niet zo effectief. Verschillende organen worden aangetast door wormen en hun belangrijkste leefgebied zijn de darmen.

De routes van penetratie van parasieten zijn slijmvliezen en huid. Het binnendringen van larven of eieren in het lichaam kan plaatsvinden samen met het geconsumeerde voedsel. Rijpe eieren in het maag-darmkanaal krijgen optimale omstandigheden voor ontwikkeling, waardoor er larven uit komen, die door het slijmvlies van het darmkanaal in het bloed doordringen en vervolgens vrij door alle organen met de bloedbaan kunnen passeren.

De lever, nieren, galblaas, hart, bronchiën en longen krijgen de grootste schade. Wanneer het lichaam wormen probeert te verwijderen door te hoesten en sputum op te geven, kunnen ze in het speeksel blijven hangen en, als ze worden ingeslikt, weer in de darmen terechtkomen. Daar vindt hun verdere ontwikkeling plaats en na 75 dagen verschijnt een volwassen individu.

De gemiddelde tijd vanaf het moment dat het het lichaam binnendringt tot de vorming van een volwaardige worm varieert van 60 tot 90 dagen. Deze tijd valt samen met het vroege darmstadium van de ziekte. In een laat stadium ontwikkelen en reproduceren volwassen individuen zich actief door het hele lichaam. Hun woonplaats zijn de darmen, waar eieren worden gelegd, die deze verlaten tijdens de ontlasting.

Oorzaken van wormen

De gemakkelijkste manier waarop parasieten binnendringen is via voedsel en water dat eieren bevat, of door contact met grond die verontreinigd is met uitwerpselen. Wormen kunnen van een besmet persoon op een gezond persoon worden overgedragen via gedeelde huishoudelijke artikelen, kleding, serviesgoed, enz.

In gevaar lopen mensen die de eenvoudigste hygiëneregels negeren: ze wassen hun handen niet, desinfecteren geen groenten en voeren een slechte warmtebehandeling van dierlijk vlees en vis uit.

Op een opmerking!

Parasieteneieren kunnen op de poten en vacht van huisdieren worden gedragen wanneer ze terugkomen van een straatwandeling. Daarom moet u voor uw huisdieren zorgen, ze regelmatig voor onderzoek naar de dierenarts brengen en vergeet niet anthelmintica te gebruiken.

Soorten wormen

Afhankelijk van de omgevingsomstandigheden waarin wormen voorkomen, is het gebruikelijk om drie groepen te onderscheiden.

1. Helminten– leven in de bodem; ze hebben geen levend organisme nodig om zich te ontwikkelen.
2. Biohelminten– voor hun ontwikkeling en reproductie zijn minstens twee organismen nodig.
3. Neem contact op met wormen.Ze kunnen door contact en het dagelijks leven van de eigenaar naar een nieuw object (tussen mensen) verhuizen.

Wetenschappers hebben ongeveer vierhonderd ziekteverwekkers van helminthiasis geïdentificeerd, maar alleen de volgende soorten kunnen in het menselijk lichaam leven:

1. Nematoden.Deze omvatten rondwormen en draadwormen. Ze komen het vaakst voor.
2. Cestoden.Deze omvatten runder- en varkenslintwormen, echinococcus.
3. Trematoden (wormwormen).Deze groep omvat leverwormen en kattenwormen. Ze worden de oorzaak van fascioliase en clonorchiasis.
4. Stekelkoppen:De gigantische acanthocephalan veroorzaakt acanthocephalose.

Afhankelijk van de plaats van parasitisme zijn wormen verdeeld in intestinaal en extraintestinaal. De tweede groep omvat de soorten die hun vitale functies in andere organen uitvoeren, zoals de lever of de nieren.

Symptomen van helminthiasis

De symptomen zijn zeer uitgebreid en variëren afhankelijk van het aangetaste orgaan, het type parasieten en hun aantal. Ook de leeftijd van een persoon en de begintoestand van alle systemen en organen en immuniteit hebben een grote invloed. De acute fase van de ziekte duurt 14 tot 60 dagen en de chronische fase kan meer dan een jaar duren.

De acute fase wordt gekenmerkt door kenmerken van vergiftiging en allergische manifestaties:

• zwakheid;
• rillingen;
• koorts;
• huiduitslag, vaak jeukende;
• hoesten zonder slijm;
• moeizame ademhaling;
• buikpijn;
• opgeblazen gevoel.

Bruxisme – tandenknarsen – kan ook wijzen op de aanwezigheid van parasitaire wormen in het lichaam. Meestal manifesteert het zich in een droom. Irritatie van de anus en infectie van de uitwendige genitaliën kunnen voorkomen.

In de chronische fase worden symptomen waargenomen die verband houden met de organen als geheel. Bijzonder opvallende manifestaties zijn stoornissen in het functioneren van het maag-darmkanaal, tot uiting in systeemstoringen.

Degenen die besmet zijn met parasieten ervaren:

• pijn in de onderbuik;
• verminderde eetlust;
• misselijkheid;
• veelvuldig boeren;
• het optreden van voedselallergieën die nog niet eerder werden waargenomen;
• gewichtsverlies;
• onstabiele ontlasting - obstipatie wordt afgewisseld met diarree.

Als wormen zich in de lever en galblaas bevinden, vormen zich cysten in deze organen en verschijnen bijkomende ziekten: obstructieve geelzucht en hepatitis. Rondwormen leiden tot bronchitis, hartfalen en myocarditis (de hartwand van het spierweefsel raakt ontstoken).

Wanneer het centrale zenuwstelsel wordt beschadigd door wormen, raakt een persoon geïrriteerd, gaan de aandacht en prestaties achteruit en wordt de slaap verstoord.

Helminthiasis beïnvloedt het immuunsysteem - het lichaam wordt vatbaarder voor ziekten, schimmelhuidziekten en cariës komen vaker voor en allergische manifestaties worden ernstiger.

Complicaties van helminthiasis

Als helminthiasis niet tijdig wordt behandeld, kan dit leiden tot ernstige schade aan inwendige organen, verstoring van hun normale functioneren en verslechtering van het algemene welzijn van een persoon.

De vitale activiteit van de larven gaat gepaard met hun afscheidingen. Hoge concentraties leiden tot intoxicatie, allergische reacties, huiduitslag en bronchiale astma.

Voor hun voeding en ontwikkeling nemen wormen voedingsstoffen en vitamines uit het menselijk lichaam. Dit is vooral gevaarlijk voor een kind, omdat het risico op ontwikkelingsachterstanden toeneemt. Als de infectie optreedt bij haakwormen en zweepwormen, is de kans groot dat u bloedarmoede krijgt - dit soort wormen absorberen bloed. Verzwakte immuniteit als gevolg van helminthiasis leidt tot frequente verkoudheid en andere ziekten.

Belangrijk!

Helminthische infectie heeft een negatieve invloed op de effectiviteit van vaccinbescherming.

Bij een groot aantal parasieten is de vorming van dysbacteriose, gedeeltelijke of volledige verstopping van het darmlumen en verstopping van de galwegen mogelijk. Dit kan een ontsteking van de appendix en de galblaas veroorzaken.

Diagnose van wormen

Als er alarmerende tekenen optreden, is een onderzoek door verschillende specialisten vereist, waaronder een gastro-enteroloog, een specialist in infectieziekten en anderen. Bij palpatie zijn een vergrote lever, milt en lymfeklieren voelbaar. Een standaardbloedtest zal de aanwezigheid van wormen helpen bevestigen - als ze aanwezig zijn, zal het aantal leukocyten en eosinofielen toenemen en zal de bezinking van erytrocyten toenemen.

Een juiste diagnose kan worden gesteld na drie maanden vanaf het moment van infectie, wanneer de larven volwassen zijn geworden.

Hiervoor zijn laboratoriummethoden nuttig:

• uit de anus schrapen om te controleren op pinwormeieren;
• fecale analyse op de aanwezigheid van wormeieren;
• coprogramma (gedetailleerde ontlastingsanalyse om de kwaliteit van het functioneren van het maag-darmkanaal te beoordelen).

Het biomateriaal kan urine, ontlasting, sputum, een stukje huid of de inhoud van de twaalfvingerige darm zijn.

Om de toestand van inwendige organen te bepalen, worden instrumentele diagnostische methoden gebruikt, waaronder:

• Röntgenonderzoek van de longen;
• Echografie van de lever;
• CT-scan van inwendige organen;
• colonoscopie (darmonderzoek met behulp van een camera);
• gastroscopie en oesofagoscopie (onderzoek van het maag-darmkanaal met behulp van een endoscoop).

Het kan erg moeilijk zijn om de aanwezigheid van wormen nauwkeurig vast te stellen, omdat de eierlegging van deze parasieten onregelmatig is. Ze zijn alleen te vinden op volwassen leeftijd. Bloedantilichamen worden alleen in de eerste 60 dagen geproduceerd, waarna ze uit de bloedbaan verdwijnen en zich ophopen in de darmwand. Het stellen van een nauwkeurige diagnose wordt ook bemoeilijkt door uitgebreide klinische manifestaties, zodat therapie alleen kan worden voorgeschreven op basis van de aanwezigheid van indirecte tekenen.

Behandelmethoden voor helminthiasis

Bij de behandeling van helminthiasis worden meestal anthelmintische geneesmiddelen voorgeschreven. Het type medicatie en de duur van de behandeling worden bepaald door de aanwezige symptomen en afhankelijk van het type parasiet. Antinematodale, anticestodale en uitgebreide-spectrumgeneesmiddelen worden vaak voorgeschreven.

Symptomen die verband houden met aandoeningen van het ademhalingssysteem worden verlicht door het gebruik van glucocorticosteroïden, antihistaminica en krampstillers. Om de toestand van de darmen en de microflora ervan te normaliseren, worden prebiotica voorgeschreven. Om de werking van het maagdarmkanaal te normaliseren - enzymmiddelen. Verschillende cysteachtige gezwellen worden operatief verwijderd.

Na 14 dagen en nog een maand (wanneer de therapie is voltooid) zijn driemaal herhaalde tests nodig om de aanwezigheid van parasieteieren in de ontlasting te controleren. Patiënten met een verzwakt immuunsysteem of risicopatiënten moeten periodiek op wormen worden gescreend.

Referentie

Wanneer bij één of meer familieleden een ziekte wordt vastgesteld, is behandeling nodig voor iedereen die indirecte tekenen vertoont.

Preventieve maatregelen tegen wormen

Om het verschijnen van wormen in het lichaam te voorkomen, moet u eenvoudige maatregelen volgen.

1. Zorg ervoor dat u uw handen wast na het eten, naar het toilet gaan, buiten zijn of spelen met huisdieren.
2. Volg de regels van een gezonde levensstijl om een sterk immuunsysteem te hebben.
3. Voer de verplichte warmtebehandeling van vlees en vis uit, was groenten en fruit.
4. Elimineer ruw water uit de consumptie - geef de voorkeur aan gekookt, gebotteld of gezuiverd door filters.
5. Maak het huis minimaal één keer in de twee weken nat schoon.

Het gebruik van anthelmintica als preventieve maatregelen is twee keer per jaar nodig - in de lente en de herfst, wanneer het immuunsysteem verzwakt is. Huisdieren moeten ook speciale anti-wormmedicijnen gebruiken.